Toen ik 17 was besloot ik dat ik mijn stageplek moest en zou verwerven in het Amstel Hotel in Amsterdam. Dat leek me het summum dus hier had ik mijn zinnen op gezet!
Of het idee dat ik het niet zou overleven als het me niet zou lukken me heeft gestimuleerd een creatieve aanpak te kiezen kan ik niet meer met zekerheid zeggen. Feit is echter dat ik toen al wist dat ik niet de enige zou zijn die dit zou proberen. Om mijn plan te laten slagen moest ik dus iets doen waardoor ik op zou vallen.
We hadden thuis nog geen computer, printer of fax. Wel wist ik dat er op het postkantoor zo’n wonderlijk ding stond. Je scheen er één of twee A-viertjes in te stoppen (meer was ook mogelijk, maar dat zou zakgeld-technisch wel een dure aangelegenheid worden) waarna een exacte replica er in de grote boze stad op flinterdun warmtepapier uit zou rollen.
Wat mijn exacte boodschap via het faxapparaat is geweest kan ik me niet meer herinneren. Dat het ging om een vooraankondiging van mijn officiële sollicitatiebrief weet ik nog wel. Misschien is de boodschap door mijn keuze voor het medium voor de ontvangende partij ook wel minder belangrijk geworden?
Ik moest me tijdens het gesprek (ja ik werd direct uitgenodigd!) natuurlijk nog steeds bewijzen. Het was daarna nog steeds mijn taak mijn kwaliteiten te tonen tijdens dat eerste spannende kennismakingsgesprek. We hadden om een beetje op gang te komen in ieder geval iets om over te praten. Iets dat meer indruk maakte dan een gesprekje over het weer en over mijn reis naar het Amstel Hotel.
Mijn vraag aan jou is: Op welke manieren onderscheid jij je van je collega’s nog voordat jouw collega’s zich ervan bewust zijn dat jij al met de klant aan het voorgerecht zit?
Ik hoop te mogen genieten en te kunnen leren van jouw reactie hieronder en van de interactie die dat teweeg zal brengen!
