De tweede Monopoly-werkvorm:
De tweede persoon die deze week (woensdag) met een op maat gemaakt Monopoly-bord onder haar arm de deur uit ging, was een bevriende collega. Nadat wij elkaar hadden gesproken ging zij met (onder andere) een Monopoly-spel op stap. Spannend, want het ging om een grote opdracht!
De dame in kwestie gebruikte het Monopoly-spel niet zoals wij in het upsell-spel omdat het spel draait om geld, maar omdat zij in gesprek ging met een organisatie die iets doet rondom wonen. Na een paar gesprekken met ons ontdekte ze dat de huizen en hotels uitermate geschikt waren om het gesprek (dat sowieso geen gesprek meer mag heten, maar een hele gave, ervaringsgerichte sessie) te evalueren.
Bij deze collega hadden alle features en mechanismen weer compleet andere symboliek meegekregen:
Zo waren er 8 deelnemers en had iedere deelnemer zijn eigen straat op het Monopoly-bord gekregen.
Daarnaast gebruikte zij de groen huisjes voor één punt tijdens het scoren van de vooraf gestelde criteria en kon men met een rood hotel drie punten uitdelen.
De derde Monoploy-werkvorm:
Eergisteren (donderdag) speelde een klant van ons een zelf ontworpen Monopoly-spel, dat zij (onder onze bezielende leiding) ontwikkelde. Ze deed dit omdat ze:
- bang was dat haar groep in een lange, niet effectieve discussie zou belanden wanneer ze die discussie niet zorgvuldig zou stroomlijnen en
- een manier zocht om op een ervaringsgerichte en effectieve manier te oefenen met het doelgericht voeren van een discussie en met vaardigheden die je nodig hebt om effectief te vergaderen.
Het onderwerp van de discussie was het bespreken van de kwartaalrapportages van het bedrijf. In de inspiratiefase van onze methodiek Speels Trainen sprong het hoofd van de klant gemakkelijk van kwartaalrapportages naar cijfers, naar geld en toen naar Monopoly.
In dit geval waren er twee doelen:
Een resultaatdoel: Inhoudelijk moesten de cijfers besproken worden, de meest opvallende zaken moesten eruit gefilterd worden en rondom die opvallende zaken moesten besluiten genomen worden.
Vooraf besprak onze klant met de deelnemers welke vaardigheid vandaag centraal zou staan om te oefenen. Er werd gekozen voor “elkaar laten uitpraten”. Het spiegelbeeld van elkaar laten uitpraten is elkaar onderbreken. Hiermee bepaalden de deelnemers (zonder dat van tevoren te weten) dat zij een beurt in de gevangenis mochten blijven zitten wanneer ze dit gedrag (elkaar NIET laten uitpraten) zouden vertonen.
Vrij parkeren was in dit spel bedoeld voor de vragen die door de groep werden beoordeeld als “wel belangrijk maar niet urgent”. Graadmeter waren hun eigen (vooraf bepaalde) speerpunten.
Hoe meer mensen de vraag als belangrijk betitelden, des te meer spreektijd was er voor de vraag die aan de beurt was. Was er maar één geïnteresseerde (de vraagsteller zelf) dan kreeg hij of zij 1 minuut spreektijd. Voor elke volgende geïnteresseerde die zich meldde werd de spreektijd met 1 minuut uitgebreid.
In de nabespreking zeiden deelnemers dat ze het spel als leuk én heel leerzaam hadden ervaren. Inhoudelijk was alles besproken: De meest belangrijke zaken uit de rapportage waren gefilterd en er waren zoals afgesproken gezamenlijk een aantal vragen geformuleerd die in een volgende vergadering aan de Raad van Bestuur zullen worden gesteld.
Procesmatig hadden ze op een ontspannen manier ontzettend veel geleerd: Onderbreek ik iemand echt zo vaak? Blijkbaar wel. Ik kwam niet voor niks zo vaak in de gevangenis! En stel ik echt zo vaak vragen die eigenlijk niets te maken hebben met wat wij van tevoren als belangrijk hebben betiteld? Blijkbaar wel, want mijn vragen kwamen met regelmaat op “vrij parkeren” terecht en moesten wachten tot de belangrijke zaken besproken waren.
Voor herhaling vatbaar zeiden zowel de deelnemers als de begeleider!
Klik hier voor een Monopoly-werkvorm voor een succesvolle upsell!
