Drie simpele ideeën om een begin te maken met experiental¹ en blended² learning!
Vorige week werkte ik samen met mijn collega Karin Hornstra. Karin en ik zijn samen bezig een dienst te ontwikkelen waarmee trainers en trainingsbureau’s leren hoe ze hun trainingsprogramma’s samen met opdrachtgevers en deelnemers ontwerpen. Onze stellige overtuiging is dat er – wanneer trainers samen met opdrachtgevers en (een selectie van de) deelnemers ontwerpen – een programma uitrolt waarmee werkelijk resultaat wordt gehaald en alle partijen de verantwoordelijkheid pakken om dat resultaat langer, breder, dieper en verder de organisatie in te brengen. Tijdens onze virtuele “vergadering” vertelde Karin mij over haar plan om binnenkort deel te nemen aan een MBA-opleiding.
Mijn eerste reactie was – zoals bij mij altijd het geval is wanneer er iets te leren valt – “Wat gaaf! Dat zou ik ook wel willen! Wanneer begint het?” Iets verderop in het gesprek kwamen echter al snel mijn vooroordelen bovendrijven. Ik vroeg namelijk ook “Maar in welke collegezaal moeten we dan verschijnen en hoe vaak?” en “Hoeveel procent van de tijd zitten we dan te luisteren in hoorcolleges en hoe vaak mogen we iets doen in werkcolleges?”
Twee aannames:
Kan jij mijn aannames er gemakkelijk uitfilteren? Voor mij was het glashelder, kijk maar:
In opmerking één (over welke collegezaal en wanneer) zit duidelijk de aanname dat MBA-opleidingen nog steeds op traditionele wijze worden vormgegeven. Dat er van je wordt verwacht dat je je volgens een vast lesrooster – dus op een vast tijdstip op een vaste plek – meldt om daar “live” met professoren en medestudenten je opleiding te consumeren.
In opmerking twee (over de verhouding tussen luisteren en doen) zit duidelijk de aanname dat een MBA-opleiding gericht is op het overbrengen van kennis en dat dat op een traditionele manier wordt gebracht. Dat je veel mag lezen, veel mag luisteren en weinig mag doen, waardoor je in mijn ogen wel slimmer wordt in theorie, maar niet wijzer wordt in praktijk. Terwijl dat toch de wereld is waar ik me als ondernemer begeef wanneer ik niet in de collegebanken zit. :-)
De aannames weerlegd:
Aanname één werd al direct weerlegd in het gesprek met Karin. De Business School die zij voor ogen had verwacht helemaal niet dat je als student steeds ergens “live” aantreedt. Je kunt, als je daar voor kiest, de totale opleiding digitaal en dus op afstand volgen. Zelfs de Masterclasses, de Hot Seats en alle andere interventies die ze plegen naast het “gewone” programma, zijn zowel fysiek als digitaal te volgen. Keuzevrijheid in de manier waarop je leert dus, tussen totaal live, totaal online of een mix daarvan. Hoe cool is dat!
Aanname twee werd weerlegd toen ik eens verder op onderzoek uitging op internet. Uit dat onderzoekje bleek al snel dat zelfs universiteiten als Yale en Boston University steeds vaker en steeds meer gebruik maken van experiental learning. Ik las daar (o.a. in een rapport dat vorige maand werd gepubliceerd in de “Chicago Tribune”) dat MBA-programma’s gebaseerd op ervaringsleren steeds vaker worden omarmd, mede ingegeven door het feit dat bedrijven vandaag de dag worden geconfronteerd met uitdagingen die niet kunnen worden opgelost met een one-size-fits-all pedagogische aanpak. Opnieuw roep ik: Hoe cool is dat? Want met het aanbieden van ervaringsleren gaan de opleidingen veel verder dan met het uitsluitend aanbieden van theoretische kennis. Via het ervaringsleren leert de student de “kunst” in mijn ogen écht, omdat hij leert door middel van hands-on ervaringen in plaats van via een traditionele educatieve aanpak die vooral gericht is op hoe het theoretisch zou moeten kloppen (terwijl dat in de praktijk dan vaak nog vies tegenvalt hahaha).
Wat kan (en wil) jij hiermee als trainer?
Als zelfs grote, voorheen best klassieke instituten de beweging van traditioneel (live en theoretisch) naar modern en effectief (blended en experiental) aan het maken zijn, is het dan misschien ook iets voor jou en jouw trainingspraktijk?
De top drie van redenen die ik van trainers en trainingsbureau’s krijg om er niet aan te beginnen zijn:
- Dat zal wel heel ingewikkeld zijn
- Dat zal wel heel veel tijd kosten en
- Dat zal wel heel veel geld kosten.
Kijk… en laten dát nu typisch aannames zijn die ik heel graag help te weerleggen! Lees onderstaande voorbeelden en kom er achter dat het helemaal niet zo ingewikkeld, tijdrovend en duur hoeft te zijn.
Drie simpele ideeën om een begin te maken met experiental and blended learning:
- Reik je deelnemers niet alle informatie op een presenteerblaadje aan, maar zorg dat ze er zelf naar op zoek gaan. In real life, op internet, of in een mix van beiden. Geef je deelnemers als het ware een “raw study” waardoor ze zelf op zoek gaan naar de benodigde informatie in plaats van dat jij de informatie voor hen verzamelt en stroomlijnt. Als gevolg van een dergelijke werkvorm, leren deelnemers inhoudelijk veel over het onderwerp, én (nog belangrijker) leren zij tegelijkertijd vaardigheid die in de 21e eeuw heel belangrijk is, namelijk zoeken naar de juiste informatie in een oerwoud van beschikbare informatie (informatievaardigheden).
- Zet een (live of online) “Lab” of een “Zandbak” of een “Speeltuin” op en daag deelnemers daar uit om gezamenlijk te experimenteren! Kies één of meerdere uitdagingen waar iedere deelnemer mee te kampen heeft en laat de deelnemers hierop “los” gaan in een veilige omgeving. Verzeker de deelnemers dat er niets stuk kan gaan en ook niets mis kan gaan en geef ze daarbij expliciet permissie om “gekker” te gaan dan ze in het echte leven zouden durven. Je zult verbaasd staan hoeveel creativiteit er los komt en met hoeveel bruikbare innovatieve ideeën (en hoeveel meer zelfvertrouwen om daar in de praktijk ook écht iets mee te gaan doen!) de deelnemersclub uiteindelijk eindigt.
- Verzamel één of meerdere levensechte situaties uit de praktijk (of laat de deelnemers dat zelf doen, nog beter!) en schrijf daar een aantal mooie casussen omheen. Laat de deelnemers de uitdagingen die in de casus worden beschreven uitspelen en oplossen in hun eigen praktijk. Ondersteun dit met een platform waarbij deelnemers vooraf, tussentijds en achteraf met elkaar kunnen overleggen, advies kunnen vragen, kunnen oefenen, hulp kunnen vragen en kunnen nabespreken.
Conclusie
Uhm, kan de conclusie zijn dat je er gewoon mee aan de slag kunt gaan? Dat het helemaal niet ingewikkeld en duur hoeft te zijn en dat je gewoon klein kunt beginnen? Al is het maar met een simpele vorm van ervaringsleren of met een beetje blended leren? :-)
Wanneer je wel wat hulp kunt gebruiken, kijk dan eens hier. In januari starten we namelijk weer de opleiding “Van Training naar Traject”, waarin we je leren hoe je blended trainingstrajecten ontwerpt waarin ervaringsleren stevig verankerd ligt!
¹ Blended learning kent vele vertalingen, echter voor ons betekent blended leren dat je een traject ontwerpt waarin je deelnemers via een mix van doelgerichte, zorgvuldig geplande live en online interventies brengt tot het gewenst resultaat.
² Experiental learning wordt in het Nederlands vaak vertaald als “ervaringsleren” en maakt gebruik van de ervaringen van deelnemers. De stelling is dan dat deelnemers niet (alleen) leren door het volgen van lezingen en het lezen van handboeken, maar dat de deelnemers zelf ervaring “moeten” opdoen rondom het thema alvorens er écht sprake is van “leren”.
