Heb je dat ook dat je overal voorbeelden ziet van gedragsbeïnvloeding? In reclames, in mails, in televisieprogramma’s, in trainingen, presentaties? En dat je steeds op zoek bent naar het achterliggende format?
Of je volgt zelf een training of workshop en je kijkt steeds door twee brillen, dan weer door die van de deelnemer en dan weer door die van de trainer. Steeds op zoek naar wat werkt en wat niet werkt. Bij het spinnen (=heel hard fietsen in een zaaltje van de sportschool ;-)) is dat voor mij altijd heel helder. Je ervaart direct of er een goede opbouw zat in de les. Het is het verschil tussen kapot zijn na afloop en spierpijn hebben of lekker moe zijn en je heerlijk voelen.
Dat continu bezig zijn met zelf iets ervaren en dan weer analyseren welk proces erachter zit en wat het effect is. Ik vind dat zo ontzettend gaaf, sterker nog het is een soort van (positieve) verslaving.
Deze zomer in mijn vakantie had ik heel veel ‘last’ van mijn verslaving. Ik kwam namelijk op een camping terecht waar in mijn ogen heel bewust een vakantiebeleving was neergezet.
Een beleving waarin alles klopte met als resultaat dat:
- er een hele relaxte sfeer heerste op de camping;
- de gasten heel betrokken waren bij het landgoed en heel erg hun best deden om het in stand te houden;
- er allerlei initiatieven ontstonden om er met elkaar er een gave vakantie van te maken.
Precies het gedrag dat je graag zou willen op een camping.
Het gevolg was dat ik helemaal gepakt werd door het concept. En als je met professionele ogen gaat kijken dan ga je automatisch steeds meer details zien. Toen ik met de eigenaresse in gesprek raakte bleek dat een aantal dingen die ik zag niet zo bewust waren gecreëerd maar meer waren ontstaan vanuit intuïtie zoals zij zelf zei. Je zou kunnen zeggen dat deze eigenaren absoluut onbewust bekwaam waren in het beïnvloeden van gedrag van hun gasten waardoor ze een waar paradijsje hadden gemaakt. Ik was echt onder de indruk want met de hele opzet van de camping tot in de kleinste details klopte gewoon en daardoor werden de gasten spelenderwijs beïnvloed waardoor ze zich als voorbeeldige gasten gingen gedragen.
Dat is wat eigenlijk wat je als trainer, coach, workshopleider of facilitator ook graag wilt: mensen in een leerbeleving meenemen waardoor ze dingen bijna automatisch anders gaan doen in hun werkpraktijk of hun dagelijks leven. Dat mensen na jouw interventies het geleerde in hun praktijk hebben geïntegreerd en het dan vervolgens de normaalste zaak van de wereld vinden (oftewel onbewust bekwaam zijn ;-)).
Wij vinden het een sport (of een verslaving) om steeds op zoek te gaan naar standaarden die werken. Wij zijn continu bezig om onze ontwerpkeuzes expliciet te maken zodat er een format ontstaat waarmee wij het geweldige vak van ontwerper van leerbelevingen op anderen over kunnen brengen. Het format voor een leerbeleving zoals wij dat noemen wordt op die manier steeds beter. En dat is prettig omdat dat het ontwerpen een stuk eenvoudiger maakt. Je volgt het format en ontwerpt vervolgens alle interventies voor een nieuw traject passend bij jouw situatie. Of je optimaliseert een bestaand traject door het format er naast te leggen en op die manier verbeteringen aan te brengen.
Als ik dat laatste doe voor mijn camping beleving dan zijn er nog wel wat verbeterpunten te noemen. Want mijn vakantie begon verre van ideaal…
Het begon een week voor vertrek met een mail van de camping waarin stond dat we natuurlijk van harte welkom waren maar ….. gevolgd door een opsomming van regels en eindigd of we daar vooral rekening mee wilden houden. Deze mail droeg zeker niet bij tot de voorpret. Sterker nog ik had bijna mijn reservering gecanceled. Gelukkig trok alles weer een beetje bij na een mailwisseling, maar de toon was gezet.
Onze aankomst op de camping was ook niet bepaald een goed begin. We hebben een hond en binnen 5 minuten hadden we een stuk of tien regels te pakken over de hond op de camping. Het arme beest liep vervolgens met de staart tussen de benen met ons mee. En ik dacht één ‘overtreding’ en de hond zou van de camping af moeten.
Onderweg naar onze plek werd er een aantal kinderen ferm toegesproken omdat zij zich niet aan de regels hielden. Ik keek mijn dochter even aan met een blik van ‘gedraag je want hier heerst een strak regiem’. Kortom toen wij met de schrik in de benen onze tenten aan het opzetten waren hadden we niet kunnen vermoeden op wat voor paradijsje we waren aangekomen. Daar leek het namelijk toen nog helemaal niet op.
Met andere woorden de fase die wij ‘verleiden’ noemen in onze leerbelevingen zou bij deze camping veel beter kunnen. In de tweede fase wat wij noemen het ‘verslingerd raken’ deden ze het heel erg goed: ik heb een top vakantie gehad. Na het moeizame begin bleek het een waar paradijsje. Heel apart hoe groot dat verschil was! Zouden ze het in de eerste fase beter doen dan zou ik nergens anders meer heen willen op vakantie ;-). En dan zou je met recht kunnen zeggen dat ik (positief) verslaafd was geraakt aan deze camping. En je raadt het al ‘(positief) verslaafd’ raken’ aan is de laatste fase in ons format van de leerbeleving. In leertermen heb je dan niet alleen bereikt dat jouw deelnemers door jouw interventies het gewenste gedrag laten zien maar dat ze ook nog eens jouw en jouw product zo waarderen dat ze staan te trappelen om jouw vervolgaanbod af te nemen en gratis reclame voor jou gaan maken.
Ik had dan dus zeker de naam van de camping in dit stuk genoemd ;-).
Ben je benieuwd naar ons format? Stuur een mail naar judith@despeelacademie.nl en schrijf ons waar je in geïnteresseerd bent. Je krijgt zeker een antwoord.
